DÜNÜN KALINTILARI ÜZERİNDE

 

     Yere kapanan bir taş

     Dilenci ağustos böcekleri

     Havayı kirleten

     Çıkar panayırları...

     Ve içi itibarla dolu bir tas...

 

     Deniz kenarlarında

     Ölü kaplumbağalar,

     Can çekişen balıklar...

     Açlar karşısında

     Şerefe kadeh kaldıran

     Sanıklar...

 

     Dünün kalıntılarında

     Yorgun manzaralar...

     Üstleri aranan menekşeler,

     Güneşe kırgın zambaklar...

     Sevilmeyen yaz gülleri...

     Çevreyi kuşatan atıklar...

 

     Mavi

     Yeşilin yanında solgun

     Yeşil idama mahkûm...

     Hastalıktan hayvanlar

     Yakıla dursun...

     Denizlerde

     Zehir saçıyor batıklar.

 

     Paris, le 20.05.2001

    

____________________

 

     ELMA KURDU

 

     Elmanıin içinde

     Kurt kemirir beyazıi

     Kavuşsmak için

     Çekirdeğgine hayatıin...

 

     Yeni doğgmuşs birisi gibi,

     İIrkilirken

     Karanlıiklardan.

     Emer tadıinıi... tuzunu

     Doğganıin.

 

     Soysuzluğgun magmasıinda

     Lavlar taşsıir

     Bencilliğgine…

     Uyur… uyanıir

     Değgişsmez hiç bir şsey

     O tadıiyla kalıir

     Yuvasıinda zamanıin…

 

     Ağg örer maskesiyle

     Tükenirken

     Açtıiğgıi çukurlarda…

     Kara gözünde kalıir

     Oyunlar

     Kıivrıim kıivrıim...

     Yeşsiline sarıilıirken

     Elmanıin...

     Güneşsi batar

      O gizlenir...

 

     Özsularıi kokuşsur

     Midesinde

     Kömürleşsmişs tohumlarıin...

     Birer... ikişser düşser taşslarıi

     Ördüğgü duvarlarıin...

     Sonunda o,

     Açıikta kalıir.

    

     Magnanville, le 26.05.2000

    

 

     ____________________

    

     YARGILANIŞSIM  

 

     Yargıiladıilar beni çiçeklerin önünde

     Çiçekler sustu

     Günler konuşstu ...

     Gözlerimin içine girdi bir suçlama

     Ben suçsuzum, dedim

     Dinlemediler ...

    

     Biliyorum

     Bir düşsündüğgü vardıi çiçeklerin

     Geceler şsahidimdir

     Dinleyin, dedim

     Yıildıizlarıin söyleyişslerini ...

     Dinlemediler.

    

     Yüreğgime sarıilan gece yarıilarıi

     Bıiraktıim kendimi

     Gözlerimi bağglayan

     Karanlıiklara ...

     Saplanmıişstıi yüreğgime yalnıizlıiğgıim

     Anlatamadıim kimsesizliğgimi

     Dinlemediler ...

    

     Yargıiladıilar beni çiçeklerin önünde

     Geceleri bağgladıilar

     Kollarıima

     Ve bir karanlıiğga sürdüler beni

     Yapayalnıiz

    

     Ben suçsuzum dedim

     Dinlemediler.

 

     ____________________

 

     GEÇTİIKÇE BAHARLARIN KIYISINDAN...

 

     Biri karanlıikta çıiplak, diğgeri geceyarıisıinda yorgun... Bir

     başskasıinıin babasıinıin babasıi benzerdi oğglunun oğgluna.

     Kıirardıi testiyi, sonra ağglardıi.

     Değgirmenci öğgüttükçe zamanıi, buğgday un, un da ekmek

     olurdu. Rüzgâr kuşs sesi gibi pencere aralıiğgıindaydıi.

     Seçilmişs renklere rağgmen her şsey simsiyahtıi...

     farkedilmiyordu ilkbaharlar.

 

     Kedi gözleri sürüklenip gidiyordu Paris sokaklarıindan.

     Uzaklarda merdivenler yukarıi çıikarıiyordu ak saçlıilarıi...

     Yakıinlarda merdivenler derinliğgine indiriyordu yıirtıilmıişs

     yamaçlarıi. Soğgukluktan yüzleri eskimişsti insanlarıin...

     Onlar önceden biliyorlardıi « gölgelerin utanmadıiklarıinıi... »

  

     Yarıin yine aydıinlıiklar yüreklerinden vurulacaklardıi!

     Çıiğglıiklar kaplayacaktıi ortalıiğgıi... Gülleri farkettirmeyecekti

     acıilar... Pencere önlerini saracaktıi korku duvarlarıi...

     Oldukça zor açıilacaktıi kapıilar...

     Paylaşsıilmayan pıirıil pıirıil gökyüzü, denizleri okşsayan martıilar

     yıirtıilmıişs resimlerle düşsecekti ayakaltlarıina.

     Biri karanlıikta çıiplak, diğgeri geceyarıisıinda yorgun...

     Bir başskasıinıin babasıinıin babasıi, benzerdi oğglunun oğgluna.

     Kıirardıi testiyi, sonra ağglardıi.

     Değgirmenci öğgüttükçe zamanıi, buğgday un, un da ekmek

     olurdu

     Rüzgâr kuşs sesi gibi pencere aralıiğgıindaydıi.

     Seçilmişs renklere rağgmen her şsey simsiyahtıi...

     farkedilmiyordu ilkbaharlar.

     Yarıin yine aydıinlıiklar yüreklerinden vurulacaklardıi!

     Çıiğglıiklar kaplayacaktıi ortalıiğgıi... Gülleri farkettirmeyecekti

     acıilar...

    

     Paris, le 31.05.2003

 

 

site d’Üzeyir Lokman Çayci

site d’Üzeyir Lokman Çayci

site d’Yakup Yurt

AVERTISSEMENT :

Ces poèmes sont mis sur Internet avec l’aimable autorisation de Üzeyir Lokman Çayci.

Toute représentation ou reproduction intégrale ou partielle faite sans le consentement de l'auteur est illicite. Il en est de même pour la traduction, l'adaptation ou la transformation, l'arrangement ou la reproduction par un art ou un procédé quelconque qu’il soit déjà existant ou à venir. La reproduction et la diffusion sur un autre site Internet est strictement interdite . Le contenu de cette page est destiné à un usage strictement privé et uniquement dans le cadre du cercle de famille et non destiné à une utilisation collective. Les contrevenants peuvent s'exposer à des poursuites judiciaires et pénales. Bremen le 23 septembre  2003.

Christel J Stefariel, c/o Peter Mioch, Karl-Lerbs-Str. 7, 28201 Bremen, Allemagne

 

©2003-2008 Peter Mioch, 28201 Bremen Germany